ما معمولاً سعی میکنیم دردها و خشمهای تسکین نیافتهی دورنمان که از دوران کودکی روی هم تلمبار شده را با پنهان کردن یا مسکّنهائی مثل شوخی و تمسخر ، بعضی نوشیدنیها ، سرگرمیهای مجاز و غیرمجاز و . . . . التیام دهیم. مثل زخمی که حتی نمیخواهیم روی آن را باز کنیم و ببینیم چه شده است. اما انتظار داریم شاید با مسکّنها بهطور معجزهآسائی معالجه شود.
نامههای عاشقانه ، به نوعی بازکردن و دیدن این زخم است که میتواند برای شفای آن کمک مؤثری باشد.
برای همسرتان نامهی عاشقانه بنویسید.
احساسات خود، اول خشم ، سپس ناراحتی ، ترس ، تأسف و در پایان عشق خود را بیان کنید.
پس از مدتی مکث ، جوابی که انتظار دارید همسرتان به شما بدهد را بنویسید.
در پایان، نامه و پاسخ را با همسرتان در میان بگذارید.
گاهی باید فرصت داد تا همسرتان هم از خشم ، ناراحتی ، ترس و تأسف به عشق برسد.
+منبع متن : کتاب مردان مریخی،ن ونوسی
درباره این سایت