آدمی نمی بایست هرگز از توانایی اش در دوست داشتن احساس رضایت کند. باید بداند که هر کجا هست ، تازه در ابتدای راه است.
دل داده و دلدار بایست کامل ، تمام عیار و بی کم و کاست عاشق هم باشند.
عشق کمی تا قسمتی نمی شناسد. عشق یا هست یا نیست. یا عاشق هستیم یا نیستیم.
یا معشوقمان را ب تمامی جهات و از همه لحاظ و علیرغم تمام عیب و نقص هایش دوست داریم ، یا نه.
کسانی که کمی تا قسمتی عاشقند و معشوق شان را تا حدودی دوست دارند ، در حقیقت بهترین بهانه را برای هجران بعد از وصال ، در میان انداخته اند.
نامه های ب خط عشق
نویسنده: احمد تیموری
درباره این سایت