هیچی و همه چی.

فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ ١٩

پس [این مغرورشدگان به رفاه و خوشى و ناسپاسان در برابر نعمت] گفتند : اى پروردگار ما میان سفرهاى ما ، دورى و فاصله انداز . [این را درخواست کردند تا تهیدستان و پا برهنگان نتوانند در کنار آنان سفر کنند] ، و [این‏گونه آنان] بر خودشان ستم کردند ، ما هم آنان را داستان‏هایى [براى عبرت آیندگان] قرار دادیم و جمعشان را به شدت متلاشى و تار و مار کردیم ، یقیناً در این [سرگذشت‏ها] براى هر استقامت کننده سپاس‏گزارى عبرت‏هاست.

قرآن الکریم ، سوره ی سباء 19