نیم قرنی بیش از حجه الوداع نگذشته است و هستند هنوز ده ها تن از صحابه ای که در غدیر خم دست علی را در دست پیامبر خدا دیده اند و سخن او را شنیده ، که : من کنت مولا فهذا علی مولاه.
اما چشم ها کور شده اند و آینه ها را غبار گرفته است بادهای مسموم نهال ها را شکسته اند ، و شکوفه ها را فرو ریخته اند و آتش صاعقه را در همه ی وسعت بیشه زار گسترانده اند. آفتاب ، محجوب ابرهای سیاه است و آن دود سنگینی که آسمان را از چشم زمین پوشانده
و دشت ، جولان گاه گرگ های گرسنه ای است که رمه را بی چوپان یافته اند.
عجب تمثیلی است این که علی مولود کعبه است.
ینی باطن قبله را در امام پیدا کن!
اما ظاهر گرایان از کعبه نیز تنها سنگ هایش را می پرستند.
تمامیت دین ب امامت است ، اما امام تنها مانده و فرزندان امیه از کرسی خلافت انسان کامل تختی برای پادشاهی خود ساخته اند.
نیم قرنی بیش از حجه الوداع و شهادت آخرین رسول خدا نگذشته ، آتش جاهلیت که در زیر خاکستر ظواهر پنهان مانده بود بار دیگر زبانه کشید و جنات بهشتی لا اله الا الله را در خود سوزاند.
جسم بی روح جمعه و جماعت همه ی آن چیزی بود که از حقیقت دین بر جای مانده بود ، اگر چه امام جماعت این مساجد " ولید " برادر مادری_ خلیفه ی سوم باشد که از جانب وی حاکم کوفه بود ؛
بامدادان مست ب مسجد رود و نماز صبح رل سه رکعت بخواند و سپس ب مردم بگوید : " اگر می خواهید رکعتی چند نیز بر آن بیفزایم! " . اما عدالت که باطن شریعت است و زمین و زمان بدان پا برجاست ، گوشه ی انزوا گرفته باشد.
نه عجب اگر در شهر_ کوران ، خورشید را دشنام دهند و تاریکی را پرستش کنند!
آنگاه که دنیا پرستان_ کور والی حکومت اسلام شوند ، کار بدین جا می رسد که در مسجد هایی که ظاهر آن را بر مذاق ظاهرگرایان آراسته اند ، در تعقیب فرایض ، علی را دشنام می دهند ؛ و این رسم فریب کاران است : نام محمد را بر ماذنه ها می برند ، اما جان او را که علی است دشنام می دهند.
تقدیر این چنین رفته بود که شب_ حاکمیت ظلم و فساد با شفق عاشورا آغاز شود و سرخی این شفق ، خون فرزندان رسول خدا باشد.
جاهلیت بلد میتی است که در خاک آن جز شجره ی زقوم ریشه نمی گیرد.
اگر نبود کویر مرده ی دل های جاهلی ، شجره ی خبیثه ی امویان کجا میتوانست سایه ی جهنمی_ حاکمیت خویش را بر جامعه ی اسلام بگستراند؟
جاهلیت ریشه در درون دارد و اگر آن مشرک بت پرست که در درون آدمی است ایمان نیاورد ، چه سود که بر زبان لا اله الا الله براند؟
آنگاه جانب عدل و باطن قبله را رها میکند و خانه ی کعبه را عوض از صنمی سنگی می گیرد که روزی پنج بار در برابرش خم و راست شود و سالی چند روز گرداگردش طواف کند.
# فتح خون ، روایت محرم
شهید سید مرتضی آوینی
درباره این سایت